یکی از مشکلاتی که گاهی گریبانگیر ما می شود ست کردن پوشاک مورد استفاده مان است.براي ست کردن یک كت و شلوار و پيراهن ساده، مي توانيد از هر كروات ساده اي كه با كت و پيراهن شما از نظر رنگی هماهنگ باشند، استفاده كنيد. البته باید دانست که اين نحوه پوشش به اين معنا نيست كه مثلا رنگ آبي را فقط با آبي و رنگ قرمز را با رنگ قرمز ست کنید. برخی مواقع مثلا شما مي توانيد يك كراوات زرد رنگ را انتخاب كنيد كه بر روي يك كت وشلوار و پيراهن آبي عالي جلوه می کند .یا اگر مي خواهيد از رنگهای متضاد استفاده كنيد می توانید از گردونه رنگي استفاده كنيد که تمام کسانی که به نحوی با رنگ و رنگ آمیزی کار دارند . به آن مراجعه می کنند.
در زمان اشكانيان شلوار و بالاپوش‌هاي آستين‌دار تن‌پوش مرسوم در سراسر خاور نزديك شد. نمونه‌اي از شلوار و پيراهن اين دوره را در پيكره فلزي يك سردار اشكاني مي‌توان ديد كه در موزه ايران باستان نگهداري مي‌شود .در فرهنگ و در دوران مختلف حكومت‌هاي ايران همیشه شلوار جزئی از پوشاک و پوشش ایرانی ها ی متمدن بوده است. و نه تنها مردان بلکه زنان نیز از شلوار استفاده کرده اند. پيش از ورود اسلام به ايران، شلوارها عموما شلوارهاي تنگ و چسباني بودند كه با چكمه و به‌منظور سواركاري و جنگاوري مورد استفاده قرار مي‌گرفتند. بعد از اسلام اين شلوارها تغيير شكل دادند و شبيه‌تر به شلوارهاي كردي امروزي گشتند و بالاپوش‌ها نيز جاي خود را با قبا عوض نمودند. اين نوع پوشش كه در دوران قاجار نيز بسيار متداول بود پس از سفر ناصر‌الدين‌شاه به اروپا با ويژگي‌هاي غربي نیز مخلوط گشت. به‌گونه‌اي كه وي قبايي در بر مي‌كرد كه بلنداي آن به زانو مي‌رسيد و تا حدي شبيه به كت‌هاي امروزي بود تا آنجا كه پولاك تاريخ‌نويس انگليسي در مورد پوشش شاه چنين نقل مي‌كند كه: شاه نيمه اروپايي و نيمه ايراني لباس مي‌پوشد.
در مورد شلوار این پوشاک ایرانی نکته جالبی است که بد نیست به آن اشاره شود : يوناني‌ها ايرانيان را به‌دليل پوشيدن شلوار مسخره می کردند. و حتي هنگامي‌كه اسكندر شيفته پوشاك ايرانی شد از پوشيدن شلوار سر باز زد.که این موضوع نشان از تمدن عمیق و فرهنگ اصیل ایران دارد.
كت و شلوارهاي امروزی
درست است که پوشاک کت و شلوار درگذشته های دور در ایران متولد شده است اما پس از تغییراتی در اروپا دوباره کم کم در ایران به شکل امروزی آن که جهانی شده است از چند دهه گذشته مورد توجه قرار گرفت .
پوشاك و لباس ايراني طي سال‌هاي اوليه سلسله پهلوي در زمان رضا شاه ، به‌طور كلي شبيه به پوشاک دوره قاجاريه بود كه اختلافات ميان اقوام، روستاها، مناطق و نيز طبقات اجتماعي را منعكس مي‌ساخت. در اواخر قرن نوزدهم ميلادي تلاش‌هاي شاياني جهت تغيير پوشش از سوي مقامات حكومتي صورت گرفت. مخصوصاً پس از انقلاب مشروطه كه بسياري از مردان به خارج سفر كرده بودند، پوشش اروپايي و پوشيدن كت و شلوار، پاپيون و كراوات را به شيوه و سبك و سياق امروزي پذيرا شدند
همانطور که درپستهای قبلی گفتیم : يوناني‌ها ايرانيان را به دليل پوشيدن شلوار به سخره مي‌گرفتند و حتي هنگامي كه اسكندر شيفته پوشاك ايراني شد، از پوشيدن شلوار سر باز زد
اما حالا پس از گذشت ساليان كت و شلوار وارد عرصه رقابت مد پوشاك گشته و ساليانه صدها كت و شلوار با رنگ‌هاي متنوع و خاص سليقه‌هاي مختلف در دنيا به عرصه توليد مي‌رسد. برندهاي بزرگ و جهاني در ارائه طرح‌ها و مدل‌هاي جديد از يكديگر پيشي مي‌گيرند و بازيگران و خواننده‌هاي مشهور را براي تبليغات و عرضه محصول خود به‌ياري مي‌طلبند. در ايران نيز هرچند بازار رقابت و توليدات كت و شلوار به اندازه كشورهاي غربي رايج نيست، با اين حال در سال‌هاي اخير شاهد ظهور برندهاي شناخته‌شده و ايراني بسياري چون زاگروتی ، وستا، چامه‌پوشان، هاكوپيان، ايكات، مهدي و ايران پوشاك هستيم. اين برندها عموماً از كيفيت مطلوبي برخوردارند و براساس خواست و سليقه مردان ايراني به بازار عرضه مي‌گردند
در مطالب قبلی به تاریخچه کت و شلوار اشاراتی داشتیم حال در مورد پیشینه کت وشلوار مطالبی دیگر به حضورتان تقدیم می کنیم علاوه بر آثار به دست آمده، نوشته‌هاي تاريخ‌نگاران يوناني مانند هردوت نيز بازتاب‌دهنده اين نوآوري ايراني ها یعنی کت و شلوار است. جالب است بدانید که :
يوناني‌ها ايرانيان را به‌دليل پوشيدن شلوار به‌سخره مي‌گرفتند و حتي هنگامي‌كه اسكندر شيفته پوشاك ايراني شد از پوشيدن شلوار سر باز زد. در زمان اشكانيان شلوار و بالاپوش‌هاي آستين‌دار تن‌پوش مرسوم در سراسر خاور نزديك شد. نمونه‌اي از شلوار و پيراهن اين دوره را در پيكره فلزي يك سردار اشكاني مي‌توان ديد كه در موزه ايران باستان نگهداري مي‌شود.
اما در مورد شلوار شايد نه به شيوه امروزي، اما همواره در فرهنگ و در دوران مختلف حكومت‌هاي ايران وجود داشته و اغلب حتي مورد استفاده زنان نيز قرار مي‌گرفته است. پيش از ورود اسلام به ايران، شلوارها عموما شلوارهاي تنگ و چسباني بودند كه با چكمه و به‌منظور سواركاري و جنگاوري مورد استفاده قرار مي‌گرفتند. بعد از اسلام اين شلوارها تغيير شكل دادند و شبيه‌تر به شلوارهاي كردي امروزي گشتند و بالاپوش‌ها نيز جاي خود را با قبا عوض نمودند. اين نوع پوشش كه در دوران قاجار نيز بسيار متداول بود پس از سفر ناصر‌الدين‌شاه به اروپا با ويژگي‌هاي غربي در‌آميخت. به‌گونه‌اي كه وي قبايي در بر مي‌كرد كه بلنداي آن به زانو مي‌رسيد و تا حدي شبيه به كت‌هاي امروزي بود تا آنجا كه پولاك تاريخ‌نويس انگليسي در مورد پوشش شاه چنين نقل مي‌كند كه: «شاه نيمه اروپايي و نيمه ايراني لباس مي‌پوشد
تبادل لینک هوشمند